ΞΕΝΙΤΙΑ: ΛΥΣΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ 'Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΣΩΣΗ

Καλή Χρονιά σε όλες και σε όλους, με υγεία και ό,τι επιθυμεί ο καθένας! Από το 2009 και μετά ακούγεται έντονα η λύση της οικονομικής μετανάστευσης από νέους ηλικίας μέχρι 30 ετών. Από τις αποικίες στην Μ.Ασία, τη νότια Ιταλία στην αρχαιότητα, τη μετανάστευση εργατικού δυναμικού στις αρχές του 20ου αιώνα στην Αμερική και τους "γκασταρμπάιντερ" του '50 και του '60 στη Γερμανία σήμερα πτυχιούχοι αναζητούν την τύχη τους εκτός Ελλάδας.
Είναι η μετανάστευση, ρεαλιστική λύση; Οι γνώμες διιστανταί γιατί όλοι μας μεγαλώσαμε εδώ μέσα στον ήλιο,τη θάλασσα, την άμμο...Εδώ που το Νοέμβρη φοράμε T-shirts, σκούφο απο στυλιστική επιλογή και προτιμούμε το σουβλάκι στα όρθια.
Πίνουμε τσίπουρα και γελάμε και τα πίνουμε όχι για να μεθύσουμε (όπως οι βόρειοι) αλλά γιατί μας αρέσει η ατμόσφαιρα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις κοπάνες στο σχολείο, τα γέλια με τους συμμαθητές, το κόλλημα που φάγαμε στους εφηβικούς έρωτες, οι πορείες τον Δεκέμβρη για τον Αλέξη ή αργότερα την φοιτητική ζωή με τις πολιτικές αντιπαραθέσεις στους διαδρόμους και τ'αμφιθέατρα, τα σκονάκια που πασάραμε κάτω από τον επιτηρητή ο ένας στον άλλο για τις εργασίες που κάναμε την τελευταία στιγμή και ξενυχτήσαμε ως το χάραμα. Να μας βλέπουν οι μανάδες να ξερνάμε ή να βρισκόμαστε σε κοματώδη κατάσταση,θυμάσαι;
Εδώ ξεκινήσαμε να ονειρευόμαστε αν και πως θ'αλλάξουμε τον κόσμο, εδώ μας ψέκαζαν με χημικά χώρις να φταίμε (για τους εντολοδόχους της αστυνομίας φταίμε που διαμαρτυρόμαστε) εδώ είδαμε τους "γνωστούς-άγνωστους", εκτός από τις επιθέσεις με μολότωφ στις δυνάμεις καταστολής, να βοηθάνε ηλικιωμένους με πράγματα απ'τη λαϊκή αγορά να ξεφύγουν απ'το πεδίο μάχης του Συντάγματος. Εδώ είδαμε το δίκαιο, εδώ και το άδικο.
Πολλοί σκέφτονται να φύγουν και άλλοι έχουν ήδη φύγει. Λονδίνο,Βέλγιο,Ολλανδία,Αμερική,Αυσ-
τραλία μέρικούς απ'τους προορισμούς τους. Μα είναι δυνατόν; Οι φίλοι , οι συμφοιτητές, οι γείτονες άνθρωποι δικοί μου,δικοί σου,δικοί μας επιβιβάζονται σ'ένα αεροπλάνο -όχι για μάστερ που διαρκεί για 1 χρονο- η μάνα απ'το τηλέφωνο κλαίει και λέει "καλή τύχη παιδί μου" και ακούω όλο και περισσότερους να λένε "Η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές" . Όχι δεν είναι μόνο για διακοπές, γιατί αν αρχίσουμε να το πιστεύουμε θα είναι μόνο για διακοπές, αλλά για τις διακοπές που θα σιχαίνεται ο καθένας. O ένας μετά τον άλλον, μιλούν από το skype φορώντας πυτζάμες μπροστά σε μια κάμερα με τους φίλους που τους έδιωξε η χώρα τους... Μας είπανε ότι όλα γίνονται για "την σωτηρία της πατρίδας"... Ποια πατρίδα... αυτή που μπαίνει σε αεροπλάνο και μετακομίζει αλλού;!
Αλλά κι εμείς εδώ που ονειρευτήκαμε για δουλειά,για οικογένεια θα δουλεύουμε -για όσους κάτσει η ρουλέτα- δωδεκάωρα για μισθό 500€ και θα λέμε ευχαριστώ αφέντη(!) Πολλοί είναι αυτοί που δεν δέχονται με τόσα χρόνια σπουδών να ζουν με 500€. Πέρα όμως από αυτό μήπως είναι η προσωπική διάσωση (γιατί μπορεί σε λίγο καιρό να ξαναμετακομίσει αν συμβούν τα ίδια στη χώρα εργασίας που επέλεξες και να γυρνάς το κόσμο με μια βαλίτσα να δεις που δεν υπάρχει κρίση) για πολλούς για να βλέπουν τη ζοφερη πραγματικότητα από μακριά ως μια ανάμνηση...
Στη τελική μπορούμε ν'αφήσουμε τους πρεσβύτερους -κοινώς παππούδες- με τους ελάχιστους εναπομείναντες νέους να ψηφίζουν Σαμαρά,Βενιζέλο κτλ και τους λοιπούς που έχουν κάνει διδακτορικό στο σώσιμο ένος ολόκληρου λαού...

Υ.Γ. Είναι αδιανόητο να ζεις μέχρι τα 30 σου με τους γονείς σου όχι επειδή σου παρέχουν ευκολίες(μαγείρεμα,καθαριότητα κτλ) αλλά γιατί αδυνατείς να συντηρήσεις τον εαυτό σου...

by foutas