O Νίτσε για τους Έλληνες:Κανείς δεν μπόρεσε να βρεί το δηλητήριο που θα τους καταστρέψει...

Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε.Στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο''Η Γέννηση της τραγωδίας'' και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερη μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:
΄΄Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξης του ο δυτικοευρωπαικός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διοτι ατιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρςτότυπο και άξιο θαυμασμού,έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο,συρρικνωνότανε,κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο,με καρικατούρα.
Έτσι ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων,εναντίον αυτού του μικρού αλαζονικού έθνους,που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο,με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε από αυτούς.
όλα τα δηλητήρια του φθόνου,της ύβρεως,του μλισους έχουναποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.Έτσι,οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.Βέβαια ,πού και πού,κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια,την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνλιοχους,οι οποίοι τελικά αθλούνται αδηγώντας το άρμα στην άβυσσο,την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα.
Και διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα γραμμένο το 1872 από ένα υπηρέτη της ιστορίας και του ανθρωπισμού,σας ρωτώ:Θα αφήσουμε μια ψευτοαρμάδα πολιτικών και τεχνοκρατών να κάνουν κουμάντο σε αυτό το έθνος που έχει αψηφίσει τόσα και τόσα στο παρελθόν;Και...που στο κάτω κάτω είναι το δικό μας έθνος,η δικιά μας πατρίδα,η δικιά μας ιστορία και η δικιά μας σειρά να τα υπερασπιστούμε.
-fontaklis-